Roermond

Kunstenaar zoekt de ruimte

Uit een schoon en sappig boek van Felix Timmermans herinneren wij ons, hoe de arcadische levenskunstenaar Pallieter voor zijn huwelijksreis met een schip het nieuwe leven ingaat. Een romantisch ouderwets schip met een bollend zeil. En in de kajuit hangt de lucht van appelen……

Het is lang geleden dat wij Pallieter lazen. Zijn figuur is legendarisch geworden, het boek tijdens de evacuatie de weg van zo veel andere schone gegaan, en de auteur het vorig jaar langs regenbogen Gods stilte tegemoet gereisd. Maar wij moesten even aan hem denken, toen wij in de kajuit van de “Amanda” zaten, de motorschuit, waarmee de kunstschilder Jack Hamel een soort wereldreis met als einddoel het eiland Bali (mevr. Hamel is Balinese van geboorte) maakt.

De kunstenaar, die de wereld ontvlucht. Het gegeven is niet nieuw. En dat deze schilder er toe komt, blijkt al direct uit zijn ideeën en opvattingen. Jack Hamel praat eenvoudig, gemakkelijk en zonder terughoudendheid. En als hij het heeft over de dingen waar zijn hart naar uit gaat, heeft hij een bijna acterende toon; herinnering aan de dagen van vroeger, toen hij met succes op de toneelplanken stond? Hij zet een boom op over de harmonische middeleeuwer en de moderne nerveus-gejaagde mens. Over het onnavolgbaar vakmanschap der Gouden Eeuwse schilders, die daarbij nog zulke rasartisten waren……

Reeds vroeger heeft hij gezworven. Geruime tijd was hij op Corsica, waaraan foto’s van schilderstukken – die nu in verzamelingen en musea hangen – herinneren. De oorlogsjaren gaven hem een knauw en de na-oorlogse periode heeft hem ook geen goed gedaan. En, evenals de kunstsmid Jan Hooft, heeft hij een boot aangeschaft en zij maken een wereldreis, om lichamelijk en geestelijk fris te worden. Hooft’s laatste bericht kwam uit Nieuwersluis. Hamel zit met echtgenote en kinderen in de Roermondse Maashaven met uitzicht op de kapotte kathedraal en het Maasdal.

En in de tot expositie-ruimte ingericht kajuit hangen naast andere en oudere kunstwerken, herinneringen aan zijn jongste tocht: een gezicht op Utrecht, buitenplaatsen aan de Vecht, een Maasgezicht bij Heusden. Het laatst lag hij in Venlo. Een fraai silhouet vanaf de rivier en een conterfeitsel van “De Roeje” een van Venlo’s beroemdste typen, herinneren er aan. De expositie is een bezoek overwaard en de “Amanda” blijft de eerste dagen nog in Roermond liggen.

Maas- en Roerbode, 6 augustus 1948